روايه طفلتى بقلم كيان

مره 
صابر پغضب لو كان الكلام دا صح تبقا مصېبه يعنى اي معتز هيكوش على ورثها والشركه الى كتبها ابوى بسمه
سميه هنعمل اي
صابر بشړ البت دى ټموت والورث يتقسم بدل ما يخد كل حاجه سميه يا مرى هتموتها يا صابر
صابر اعمل اي هو دا الحل هما الى جبرونى على كدا وبعدين انا عندى حجتى 
بليل 
ملك معتز
معتز ايوه يا حبيبتي 

ملك جعانه 
معتز هخلص الشغل الى في ايدى وننزل ناكل يا حبيبتي 
ملك معتز هو زين بقا وحد كويس غير عمو صابر وعمو شادى 
معتز اه يا حبيبتي بقا كويس وهيبا معانا مش مع عمو شادى وصابر تانى 
ملك ايوه كدا حلو انا كنت بحبه والله بس هو بدا يسمع كلام عمو شادى وصابر
معتز شكلنا مش هنشتغل يلا ننزل ناكل يا ملك
تحت
شادى بعصبيه اي الكلام الى بتقوله دا يا صابر انت اوعى
صابر والله زي ما بقولك كدا ابنك و ملك في بينهم حاجه و مدام هو مش متجوزها يبقا اي. 
شادى انت شكلك خرفت... معتز بس معتربها مسؤؤله منه من يوم ما جده وصاه عليها واليت متعلقه بيه مش اكتر 
صابر وختبارات الحمل الى لقيتها مراتى في الجناح بتاعهم 
شادى معرفش بس مفيش الكلام دا وبعدين ابنى من وسط كل بنات العالم هيختار المحنونه دى 
صابر انا غلطان يا خويا علشان خاېف على والدك من المجنونه دى
برا
زين واقف في الجنينه بهدومه البيت المريحه وماسك كوباية شاى ابتسم لما شاف هاجر معديه طلعلها
زين راحه فين
هاجر بخضه راحه عند جدتى 
زين دلوقتي الوقت متاخر
هاجر محتجانى ولازم اروحلها
زين امشي وانا همشي وراكى لحد ما توصلي 
هاجر لا طبعا 
زين غمزلها متخفيش مش هبص على حاجه
هاجر انت ساڤل على فكره 
زين عارف... كمل بجديه... يلا الوقت متاخر و مينفعش تمشي لوحدك
هاجر اتحركت وزين اتحرك ورها وكان قريب منها
زين على فكره انا بدأت شغل النهارده. هاجر.... ساكته.. معاى مبلغ حلو إن شاءلله هشترى شقه بعيد عن اهلى انا مش حابب اقعد معاهم وإن شاءلله شهرين بس انا بخد مرتب حلو من الشغل وغير انى بدات ادور على شغل تانى و ممكن اخد سلفه اجيب العبش ومهرك والفرح وسعتها مش هستنا لحظه وهاجى اخطبك 
هاجر ابتسمت وهى ماشيه
وانا هستناك العمر كله 
زين يلا وصلتى وبلاش تطلعى في وقت متاخر تانى.. بعد كدا اطلعى مع باباكى 
هاجر ابتسمتله وهو مشي 
في البيت
معتز بيرص الاكل قدام ملك بعد ما سخنه 
معتز يلا يا ست ملك كلى 
ملك الله المكرونه الى بحبها
معتز ادعيلي
ملك يا كداب داد منال هى الى عملتها
معتز وانا سخنتها
بعد شويه 
معتز كدا بهدلتى وشك
ملك بجد كله بقا صلصه صح 
معتز قام و ميل عليها يمسحلها الصلصه 
معتز بعد ما خلص ميل يبوسها وكان معادى شادى وشافهم
شادى وقف مكانه پصدمه
ا.. زى يعنى كلام صابر اخوى صح
عند معتز بعد عنها وهو بينهج
يلا نطلع فوق علشان لو حد شافنا في المطبخ مش هيحصل طيب 
ملك رفعت اديها ليه
شيلنى
معتز اشيلك يا روحى هو انا وراي غيرك
عند صابر
صابر مش قلتلك يا خوى مصدقتنيش معتز مكنش كدا اكيد هى فضلت وراه وهى تتلزق فيه لحد ما خلته كدا 
شادى طيب هنعمل اي دلوقتي 
صابر نخلص عليها 
شادى بتوتر بس يعنى دى بنت اخوانا و
صابر بلا بنت اخونا بلا زفت دا بت مش فاهمه حاجه ولا من شاف ولا من درى بتلعب بحاجه اتعورت وقعت اي حاجه والحكومه مش هتقول حاجه احسن من الى بتعمله دا هتفضحنا النهارده مع معتز بكره مع زين ابنى 
شادى ماشي بس بص احنا مش هنإذيها ممكن نبعتها البلد عن خلتها ومنقول انها مشيت نعمل اي حاجه نخدها مكان بعيد بس متإذها
صابر ماشي يا اخويا الى انت عايزه 
تانى يوم 
شادى معتز 
معتز نعم يا والدى
شادى في مشكله في فرع سوهاج لازم تسافر تشوفه 
معتز تمام يا والدى.... هروح اقول لملك تجهز
شادى بضيق تاخد ملك ليه ما تقعد هنا 
معتز لا ملك مش هسيبها 
شادى يا ابنى تخدها معاك بصفتها اي... هو احنا بس علشان سكتين على الى بتعمله هنا بس دا علشان في البيت لكن برا مينفعش وبعدين انت هترجع اخر اليوم

مش هتطول
معتز ماشي يا والدى... فين زين
شادى مش عارف تقريبا في اوضته لسه مرحش الشغل. 
معتز تمام هطلع انا اجيب حاجتى
فوق معتز